- ημισέληνος
- Το ημικυκλικό σχήμα της Σελήνης που εμφανίζεται στο πρώτο ή στο τελευταίο της τέταρτο (αλλιώς, μισοφέγγαρο). Οι Σουμέριοι και οι Ακάδιοι λάτρευαν τη Σελήνη με την ονομασία Σιν, παριστάνοντάς την άλλοτε με τα χαρακτηριστικά γενειοφόρου άνδρα και άλλοτε με τη μορφή του συμβόλου της η., τοποθετημένη πλάγια ή οριζόντια. Κυρίως όμως καθιερώθηκε ως σύμβολο στην ιστορία από τους αρχαίους Ιουδαίους, που τη χρησιμοποίησαν ως έμβλημα κυριαρχίας, δόξας ή γενναιότητας.
Στην αρχαία Ελλάδα συναντάται ως σύμβολο της Αφροδίτης και της Άρτεμης, είναι τοποθετημένη κατακόρυφα, ενώ οι Βυζαντινοί άρχισαν να τη χρησιμοποιούν ως έμβλημα της πόλης τους από το 339 π.Χ. εξαιτίας του ακόλουθου περιστατικού: κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Βυζαντίου από τον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο, φάνηκε ξαφνικά το βράδυ της αποφασιστικής επίθεσης η Σελήνη. Τα σκυλιά τότε άρχισαν να γαβγίζουν ασταμάτητα, ώσπου ξύπνησαν τους κατοίκους, οι οποίοι κατόρθωσαν έτσι να αποκρούσουν τη μακεδονική επίθεση. Από ευγνωμοσύνη ίδρυσαν άγαλμα στην Εκάτη και έκαναν την η. σύμβολο του Βυζαντίου. Επίσης, ένα βυζαντινό νόμισμα απεικόνιζε στη μία του όψη την Άρτεμη και στην άλλη η. με αστέρι. Στη χριστιανική εικονογραφία χρησίμευσε για την αναπαράσταση της Σελήνης στις σκηνές της Γέννησης και της Σταύρωσης. Από τον 16o αι. στις συμβολικές παραστάσεις της Σύλληψης, η Παρθένος εμφανίζεται συχνά πάνω σε η. της οποίας τα άκρα στρέφονται προς τα κάτω (Λουκάς-Τζιορντάνο) ή συνηθέστερα προς τα πάνω (Τιεπόλο, Τιντορέτο κλπ.). Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, η η. έγινε σύμβολο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και του ισλαμισμού, απεικονίζεται μάλιστα μέχρι σήμερα στο κέντρο της σημαίας τους με αστέρι. Στην εραλδική (βλ. λ.) χρησιμοποιείται συχνότατα (με τα άκρα της στραμμένα συνήθως προς το πάνω μέρος του θυρεού) ενώ εμφανίζεται πολλές φορές στον θυρεό που υιοθέτησαν οι Σταυροφόροι.
Η ημισέληνος εμφανίζεται στον ουρανό κατά τη διάρκεια του πρώτου ή του τελευταίου τέταρτου της Σελήνης (φωτ. ΑΠΕ).
* * *-ονεοελλ.1. μτφ. ως επίθ. αυτός που έχει σχήμα μισής σελήνης ή εικονίζει ημισέληνο2. το θηλ. ως ουσ. η ημισέληνοςα) μισή σελήνη, το ημικυκλικό σχήμα τής σελήνης, το οποίο εμφανίζεται κατά το πρώτο ή το τελευταίο τέταρτό της, το μισοφέγγαροβ) (κατ' επέκτ.) το δρεπανοειδές σχήμα τής σελήνης, το οποίο εμφανίζει αυτή πριν από το πρώτο τέταρτό της και μετά το τελευταίογ) η σημαία τής Τουρκίαςδ) (κατ' επέκτ.) το σύμβολο τού τουρκικού κράτους και γενικότερα τού ισλαμισμούε) στους Σουμερίους και Ακκαδίους, σύμβολο τής θεότητας τής Σελήνηςστ) στους αρχαίους Έλληνες σύμβολο τής Αρτέμιδοςζ) στο Βυζάντιο, σύμβολο τής Κωνσταντινούπολης3. φρ. «Ερυθρά Ημισέληνος» — ονομασία την οποία φέρουν στις ισλαμικές χώρες οι αντίστοιχοι προς τον Ερυθρό Σταυρό οργανισμοί.[ΕΤΥΜΟΛ. < ημι-* + -σεληνος (< σελήνη), πρβλ. α-σέληνος, υπο-σέληνος].
Dictionary of Greek. 2013.